Her gün nereden geldiğini dahi anlayamadığım onlarca bilgi, lazım olduğunda hatırlan(a)mama özellikleriyle zihnimde yer işgal ediyorlardı. Her gün aynı olayı yaşayan zihnimin halini düşünün. Yorgun, dağınık, sürekli meşgul... Bu hal baş edebilme becerisini geliştiremedim.
Bu durumun epey zamandır farkında olup, sosyal medya hesaplarımı kapatmak, haberleri daha az ve faydalı takip etmek, telefon kullanımını kısıtlamak gibi tedbirler hakkında kafa yormuşluğum oldu.
Haberleri daha az takip etmeye başladım. Sürekli elimden düşmeyen telefonu daha az kullanmaya başladım. Fakat sosyal medya hesaplarımdan vazgeçmek biraz zor oldu.
Geçtiğimiz aylarda Cal Newport'un Dijital Minimalizm ve Pürdikkat isimli kitaplarını okuyuncaya kadar da sosyal medya hesaplarımı kontrol altına alamadım. Bu kitapları okuyunca, yaşadığım şeyleri başka insanların da yaşadığını, onların bu problemi nasıl çözdüklerini görme fırsatım oldu.
Cal Newport'un önerisiyle haberlere bakmak, mesajlaşmak, sosyal medyayı kullanmak gibi faaliyetleri belirli vakitlerde yaptığım rutinler haline getirdim. Bildirim geldiğinde hemen telefona yapışmak yerine, belli aralıklarla mesajları kontrol etmeye; haberleri ve sosyal medya hesaplarımı günde yarım saat olacak şekilde takip etmeye başladım.
Dijital Minimalizm'de yer alan önerilerden biri şuydu: telefonunuzdaki uygulamaları, sosyal medya hesaplarınızı bir ay boyunca kullanmayın, bu sürede neyin zaruri, neyin eğlenceli veya gereksiz olduğunu görürsünüz. Bu öneriyi uyguladım. Blog da dahil olmak üzere internetten, mobil uygulamalardan uzak durdum. Bir ay gibi bir sürenin sonunda devam edeceğim uygulamaları belirledim. Geri kalanını telefonumdan kaldırdım. (Bu vesileyle telefon da kendine gelmiş oldu.)
Sosyal medya hesaplarımdan instagramı nadiren kullandığım için kapatmak zor olmadı. Twitter ve facebook konusunda biraz sıkıntı yaşadım. Bu hesaplarımı da kapatabilirdim, fakat onu yerine hesaplarımda sadeliğe gittim. O da şöyle oldu: Facebook hesabımı kısıtlı olarak kullanmaya başladım. Facebook'ta sadece mesleki paylaşım grubumuzu takip ediyorum. Haftanın bazı günlerinde bilgisayardan facebook'a giriyor, gruptaki gelişmeleri takip ediyor veya gelişmelere dahil oluyorum. Twitter'da da benzer şekilde birkaç hesabı takip ediyor, haftada belli vakitlerde twitter'a giriyorum. Aynı şey blogum içinde geçerli. Başka blogları ziyaret etmek, blogumdaki yorumlara cevap yazmak gibi faaliyetleri de bir rutine oturtmaya çalışıyorum.(Büyük oranda sağlamış durumdayım.)
Bu yöntemle zihnen ve bedenen daha rahat olduğumu söylemeliyim. Özellikle her boş kaldığım vakit telefondan facebook, instagram veya twitter'a girip, anasayfada aşağı yukarı gitmek fiilinden uzaklaşmış oldum.
Ben de benzer bir minimalizm uyguladım son dönemlerde. Bir ara tüm uygulamaların bildirimlerini kapattım. İkincil hesaplarımı kapattım. Boş şeylerle uğraşıyormuşuz aslında. Herkese tavsiye ederim.
YanıtlaSilKatkı için teşekkürler.
SilFarklı bir dijital minimilazim ama sanmıyosak biz bunu uygulamaıştız herhalde pek hatırlamıyoz,neyse bu yazıyı daha sonra bi daha okumak için not alalım,lazım olucak gibi,emeğinize sağlık..🙂
YanıtlaSilTeşekkürler..
Silsadece akşam dokuzdan sonra açıyorum ben deeee :)
YanıtlaSilBu da bir yöntem. Uygulanabilir..
Silcidd4n gereksiz kalabalık. zaman artık çok kıymetli, kaybetme lüksümüz yok. ben de twitter hariç sosyal medya kullanmıyorum.
YanıtlaSilKatkı için teşekkürler..
SilHocam tebrikler. Benim de böyle bir sadeliğe gitmem lazım.
YanıtlaSilDaha berrak bir zihin için tavsiye ederim.
SilSanki bana yazılmış bir yazı ne yazık ki bende çok vakit kaybediyorum. Bir ay öneriniz çok güzel ama bir ay çok fazla dayanamam ki :) anca başka beni yoran yada gerçekten sevdiğim bir iş yaparsam belki olur.
YanıtlaSilSizi tebrik ederim başarmışsınız