Arif Öztürk

Zamanın seyri boyunca var’lar yok'a karışmış, var'lar başka varlıklara dönüşmüş. Zaman ve mekana dair var olanlar müddetini tamam ettikten sonra yokluk hırkasına bürünmüş, göze ırak görünmüş. İnsanların dilinde, katiplerin mürekkkebinde kelama dönüşmüş. Dilden dile ülkeler dolaşan efsaneler, hikayeler, güzellikler, aşklar bu kelamlardan başkası değil: Babilin ihtişamlı bahçeleri, Hz. Süleymanın serveti, Büyük İskenderin fetihleri, Leyla ile Mecnunun hikayeleri, Alamutun fedaileri. Var olanın -bir anda- yokluğa geçişi bir varmış bir yokmuş şeklinde tezahür ederek dilimize yerleşmiş. Bir varmış bir yokmuş diye anlatılagelen masallarımız ağır ağır yokluk çizgisine doğru yaklaşmaktayken eskilerin masal diye anlattıkları hayatın gerçekleri olmaya başlamış. Şöyle bir farkla ki, hayatta iyiler her zaman kazanmıyor. Hatta iyiler çoğu zaman kaybediyor. Devler, cadılar, prensler, prensesler; kötü kalpli insanlar, iyi kalpli insanlar çeşitli maskelerin ardında dahil oluyorlar hay...

Bazı zamanlarda dert dinlemek olur işim. Bu zamanların birinde sevdaya tutulmuş bir Mehmetçik’in derdine derman aradık. Saatlerce konuştuk...

Lâle  İ sm-i Celâl’e mazhar olmasaydı  Bu kadar yüksek rütbeye ula ş amazdı.  A ş ki Efendi Lale; binbir renk çe ş idiyle çiçeklerin en müstesna olanlarından. Bir çiçek de ğ il sadece; aynı zamanda bir ya ş ayı ş tarzı, bir devrin adı. Lalezarların bahçesinde çiçek, ş airlerin kaleminde ş iir, nakka ş ların elinde desen, hattatların elinde hat ve ebrudur ressamların sanatında, lale. Saraylarda çini, kilimlerde desen, küçük e ş yalar üzerinde en müstesna süs. Anavatanı Pamir ve Tanrı Da ğ ları olan lale Türk göçleriyle beraber Anadolu’ya gelmi ş , Selçuklu-Osmanlı döneminin çe ş itli eserlerinde kendine yer bulmu ş , güzelli ğ iyle dikkatleri üzerine çekmi ş tir. Sanat eserlerinde, mimari eserlerde, edebi eserlerde çokça kullanılmı ş tır. Selçuklular döneminden itibaren kültürümüzde ayrı bir yere sahip olmu ş tur lale. Çiçeklerin en güzellerinden olan lalenin Osmanlı’nın bazı dönemlerinde 1108 çe ş idinin yeti ş tirildi ğ i anlatılmaktadır. Gene Osmanl...

Bundan iki üç sene evvel, Türkiye'nin daha ileriye gitmesinin yolunu siyasi partilerden birinde görüyor, o siyasi partinin destek ve savunuculuğunu yapıyordum. Parti savunuculuğu yaptığım o günlerde bir arkadaşımla hararetli şekilde münakaşaya tutuştuk. İkimizde farklı partileri savunuyorduk. O münakaşanın neticesinde kimse galip gelmedi. Gelemezdi de zaten. İkimizin de nefret ve düşmanlık duyguları kabardıkça kabarıyordu. Neticede birbirimizi vatan haini ilan ettik ve ayrıldık. O gün itibariyle arkadaşımla uzun süre görüşmedik. Siyasi partileri savunurken kıymetli bir arkadaştan olmuştum. Etrafımda buna benzer durumlar neticesinde arkadaşından olan, akrabalarına küsen onlarca insanın varlığına şahittim. Siyasi parti liderleri yaptıkları açıklamalar ile insanlar arasındaki nefret ve düşmanlık ağlarını kuvvetlendirmeye devam ediyorlardı. Belki biliyorlardı, belki bilmiyorlardı. Ama insanlar arasında uçurum her geçen gün daha çok açılıyordu.  O günlerde aklıma şu sual takıld...