Sait Faik'in ilk defa bir kitabını okudum: Semaver. Hikayeciliği ile bilinen yazarın ilk kitaplarından biri. İçerisinde birbirinden bağımsız hikayeler var. Kitabı beklediğim kadar etkileyici bulmadığımı itiraf etmeliyim. Belki yazarın ilk kitaplarından biri olduğu için, belki de beklentim çok yüksek olduğu için böyle bir durum oldu bilemiyorum.
Yazar, günlük hayata dair, önemsiz gibi gözüken, çoğu zaman yaşadığımız ama farkına varamadığımız durumları anlatıyor hikayelerde.
Sade bir dil ile basit gibi ama karmaşık ve güzel betimlemeler akıcılığı kolaylaştırıyor.
Amaçsızca yazılmış gibi duran küçük hikayeler, insanımızın duygularını, düşüncelerini, küçük hayatları gözler önüne sermesi açısından önemli.
Anlatılanlar sıradan insanların hayatları olsa da derin bir gözlemin ve kavrayışın izlerini taşıdığı anlaşılıyor.
Hikayeler içerisinde en çok sevdiğim, Bohça isimli hikaye. Bir besleme ile evin erkek çocuğu arasındaki iletişimi, kısaca anlatıyor. İkisi de çocuk yaştalar. Çoğu zaman birbirlerine olan sevgiyi ifade tarzları şiddet oluyor. Tabi, besleme kız, evin yabancısı, garip olanı, boynu bükük olanı. Günün birinde, oğlanla çok samimi konuştuklarını gören evin hanımı, beslemeyi evden gönderir. Oğlanın gözünden bu gidiş şu cümlelerle ifade ediliyor: 'evde bir şey kaybolduğu zaman, evvela gizlice bu üzeri kırmızı, beyaz, sarı, lacivert yamalı bohça aranırdı. Aradığım bohçayı sandık odasının naftalin kokan köşesinde bulamadım.' Bu hikayeden etkilenmeme sebep olan özellikle bu cümleler oldu.
Kitaba dair eleştireceğim nokta ise, '...düşüne düşüne yarattığım Allah'a...' diye devam cümle ile alakalı. Bu cümle, sanki Allah sadece düşüncenin ürünü imiş gibi anlam/algı oluşturuyor.
Son cümle önemli. Ben de bir kitap okurken buna benzer cümleler görünce hemen soğuyorum ve bırakıyorum.
YanıtlaSilGenelde bunlar e-kitap oluyor ve siliyorum da. Geçenlerde beyinle ilgili bir kitap okumaya başlamıştım. Bir kaç sayfa okuduktan sonra evrim kelimesi dönüp dolaşmaya başlayınca soğudum haliyle. Geri kalan kısmının başlıklarına baktım ve hiçbir başlık cazip gelmedi. İnsan inançlarıyla her anında bütünleşmeli.
İnançlarla çelişki olup olmamasına bende dikkat ediyorum. Yazarın katıldığım yahut katılmadığım görüşlerini irdeleyerek okumaya çalışıyorum.
SilYorum için teşekkürler
Ben açıkçası bu tür durumlarda biraz farklı yaklaşıyorum. Yani her ne kadar inancıma farklı gelen cümleler de görsem okumaya devam ediyorum. Zira insanların ne düşündüklerini öğrenmek istiyorum. O öyle yazdı diye ben de öyle düşünecek değilim. Hem düşüncelerden kaçmamalıyız bence. Bizden farklı düşünen insanların düşüncelerini öğrenip, böyle düşünmelerine sebep olan şeyler üzerinde düşünüp, çözüm üretmeye çalışabiliriz.
SilBende devam ediyorum okumaya. Ancak irdeleyerek, kabul ettiğim ve kabul etmediğim noktalara bakarak. Hangi noktalara, neden katılmadığımı düşünerek okumaya çalışıyorum.
SilSemaver'i okumuştum. Dili sade ama güzel.İçimizden hikayeler gibiydi.Beğenmiştim.Sizin de emeğinize sağlık.
YanıtlaSiliçimizden, sade ve sıcak hikayeler :) Yorum için teşekkürler
SilBir konuya bağlı olarak ilerlemeyen kitaplar ilgimi çekmiyor o yüzden elime alır, kapağına bakar sonra da yerine bırakacağım türden bir kitap abim.
YanıtlaSilKonuya bağlı ilerlemeyen kitaplar, okumaya başlayınca bile devamını getirmek zor olabiliyor.
SilYorum için teşekkürler kardeşim.
Sevgilerimle
semaver geçenlerde okuduğum kitaplarından biri Ali'nin. Beklenti okuduğumuzu etkiliyor sanki :)
YanıtlaSilBeklentilerimiz bir çok şeyi etkilediği gibi okuduklarımızı da etkiliyor :)
SilBu değerlendirmenizi okuduktan sonra, bu kitap hakkında aslında pek çok noktada hemfikir olduğumuzu gördüm. Benim de okuduğum ilk Sait Faik kitabı. Kitap dediğiniz gibi biraz zor ilerliyor ama güzel bir kitap. Bir de Sait Faik daha çok durum hikayesi yazdığı için, olay hikayeleri gibi çok akıcı olmuyor. Fakat her şeye rağmen kendine özgü bir lezzeti var.
YanıtlaSilAkıcı olmasa da durum hikayelerinin de kendine has bir güzelliği oluyor. Semaver'de o şekilde, güzel..
Sil