Yazarken bazen endişeye kapılıyordum: Yazdıklarımı okuyanlar beğenecek mi, acaba? Blogumun ilk günlerinde bu endişe fazla olsa da şimdi neredeyse hiç endişem yok. Yazdıklarımı beğenenler olabileceği gibi beğenmeyenler de olacaktır. Bu normal bir durum.
Kim için yazıyorum? İlk önce kendim için. Yazmayı sevdiğim için. Düşüncelerimi yazıya geçirmeyi sevdiğim için. Blogumda paylaşmasam da yazıyorum. Bir yerlerde duruyorlar. İkinci olarak paylaşmak için yazıyorum. Hem düşüncelerimi paylaşmak, hem de bilgi sahibi olduğum bazı konularda okuyucuya bilgi vermek. Bu yolla bildiklerimi/öğrendiklerimi de pekiştiriyorum farkında olmadan.
William Zinsser'in aşağıya aldığım satırları kitap yazma uğraşı veren kişilere yönelik tavsiyeler olsa da biz blog yazarlarına da hitap ediyor şüphesiz:
'Kim için yazıyorum?'
Bu esaslı bir sorundur ve esaslı bir cevabı vardır: Kendiniz için yazıyorsunuz. Büyük okuyucu kitlesini gözünüzde canlandırmaya çalışmayın. Böyle bir kitle yok-her okuyucu farklı bir kişidir. Editörlerin ne tür şeyler istediğini ya da insanların ne okumak havasında olduklarını düşünmeyin. Editörler ve okuyucular okumaya başlamadan ne okumak istediklerini bilmezler. Ayrıca sürekli yeni şeyler ararlar.
Bir espri yapmak istediğinizde okuyucunun bunu anlayıp anlamayacağını düşünmeyin. Yazarken hoşunuza gidiyorsa yazın. İlk olarak kendinizi memnun etmek için yazıyorsunuz ve siz zevk alıyorsanız uğurlarına yazmaya değer okuyucular da ondan zevk alacaktır. İyi Yazmak Üzerine - William Zinsser, syf-39.
2018 © Arif Öztürk
"İlk olarak kendinizi memnun etmek için yazıyorsunuz ve siz zevk alıyorsanız uğurlarına yazmaya değer okuyucular da ondan zevk alacaktır." O zaman belki kendimiz için yazıyorsak bile, yazdıklarımızı okuyup yorum yapanlar, bloglarda geri dönüş yapanlar, uğruna yazmaya değer okuyucularımız, okuyucularız biz..
YanıtlaSilAynen öyle. Yorum için teşekkürler..
SilKendimiz için yazmaya başladığımızda konular çoğalıyor. Ama her okuyucuyu düşündüğümüz zaman konular tükeniyor ve zorluk çekiyoruz.:) Bende hep okuyucuları düşünürdüm ama şimdi içimden geldiği gibi kendim için yazıyorum.:))
YanıtlaSilEn güzeli de böylesi zaten. Tamamen okuyucu odaklı olunca tıkanıklık fazla oluyor..
SilNe için yazdığım konusunda size tamamen katılıyorum. Çokça okumalı ve yazmalı günler dilerim... :)
YanıtlaSilTeşekkürler..
SilKendimizi memnun ve mutlu eden bir yazı genellikle okuyucuya da ayni sekilde yansiyor. Yazınız da Alıntınız da cok guzeldi. Emeginize saglik.
YanıtlaSilTeşekkür ederim.
SilYazarken eğleniyorsam okuyan da eğlenir diye düşünüp rahat yazmaya çabalarım bende. Eğer beğenilme kaygısı taşıyorsa bir yazı bu okuyucuya da geçiyor ve yazan kendini zorluyor . Bazen düşünüyorum ama çok azaldı, genelde rahatım. Doğru yoldaymışım:)
YanıtlaSilZorlama olunca olmuyor demek ki...
SilTeşekkürler :)
Kendimizi ifade etmek için yazıyor olsak da okunmak da istiyoruz aslında:)
YanıtlaSilOkunmak da işin bir boyutu tabi ki :)
Silİçimdeki sesim yaz diyorsa, yazarım.Bazen öyle durur yayınlamam ,bazen de yazar yazmaz paylaşırım.Hiç yazamadığım elimin gitmediği de çok olur.Ama okunmak , yorum almak acayip mutlu eder.
YanıtlaSilYorum için teşekkürler :)
SilHer yazdigimi blogda paylasmiyorum ama ilk etapta kendi sevdigim ve sectigim konulari yaziyorum. Aksi halde dogallik kaybolur 😊
YanıtlaSilSevilmeyen konuda yazmak zor :)
Silİnsan kendisi için yazmalı zaten. Bazen tek kelime yazamazken bazen sayfalar dolusu yazar insan. Ruh haliyle de alakalı :)
YanıtlaSilTeşekkürler.
Sil