Sevme Sanatı - Erich Fromm I KitapYorum(1)

Erich Fromm, Sevme Sanatı


"Büyük çoğunluk sevme sorununu sevmekten, kişinin kendi sevme yeteneğinden çok sevilme sorunu olarak kabul eder. Bu nedenle onlar için önemli olan nasıl sevilecekleri, nasıl sevimli olabilecekleridir. Bu ereğe varmak için türlü yollara başvururlar.
Özellikle erkeklerin gittiği yollardan biri, başarılı, o toplum içinde olunabileceği kadar güçlü ve paralı olmaktır. Kadınların seçtiği yol vücuduna, giyimine bakarak alımlı olmaktır. İnsanlar sevmeyi hiç de önemsiz bir şey olarak düşünmezler. Onun açlığını çekerler, mutlu mutsuz sayısız film görür, sevgi üzerine söylenmiş yüzlerce değersiz şarkı dinler, yine de sevgi hakkında öğrenilmesi gereken birçok şeyin bulunduğunu pek azı düşünür." syf,11

Oysa sevgi zorunluluk altında değil, yalnızca özgürlük içinde gerçekleşebilecek bir eylemdir; insanca güçlerin ortaya dökülmesidir. syf, 29

Sevgi vermektir, almak değil. syf, 29

Bir insan başka birine ne verir?

Kendisinden verir; sahip olduğu en değerli şeyden, “yaşamından” verir. 

Bu, o kişinin yaşamını diğer insan için feda ettiği anlamına gelmez aksine kendi içinde yaşattıklarından veriyordur; Sevinçlerinden, ilgi duyduğu şeylerden, anlayışından, bilgisinden, mizahından, üzüntüsünden- içinde canlı olan her şeyden.

Ve bazen bir şeyler vermek için bir bakış bile yetebilir. syf, 30

Sevgi olmasaydı, insanlık bir gün bile yaşayamazdı. syf, 31

Bize çiçekleri sevdiğini söyleyen bir kadının, çiçekleri sulamayı unuttuğunu görürsek, onun çiçek 'sevgisi'ne inanmayız. Sevgi, sevdiğimiz şeyin yaşaması, gelişmesiiçin gösterdiğimiz 'etken ilgi'dir. syf, 32

Saygı, korkmak ve çekinmek değildir. Sözcüğün kökenine göre, bir insanı olduğu gibi görebilme yetisini, onu özgün bireyselliği içinde fark edebilmeyi belirtmektedir. Saygı, diğer kişinin, dilediğince büyüyüp gelişmesine duyulan ilgi anlamına gelir.syf,34

Çocuk sevgisi, "seviyorum çünkü seviliyorum" ilkesine dayanır. Büyüklerin sevgisinin ilkesi, "seviliyorum çünkü seviyorum'dur. Olgunlaşmamış sevgi 

"Seni seviyorum, çünkü sana gereksinimim var" der. Ol gunlaşmış sevginin söylediği ise "sana gereksinimim var, çünkü seni seviyorum'dur. syf, 45

Gerçek sevgi ancak bir amaca hizmet etmeyen insanların sevgisinde göstermeye başlar kendini. syf, 51

Birbirine aşık olan iki insanın başkalarına karşı sevgi duymadıklarını sık sık görürüz. Bunların sevgisi aslında iki kişilik bencilliktir; bu iki kendilerini sevgilileriyle bir sayar, yalnızlık sorununu tek bireyi iki kişiye yayarak çözmeye çalışırlar. syf,57

Birisini sevmek yalnız güçlü bir duyguya kapılmak değildir; bir karardır, bir yargıdır, bir söz vermedir. syf,58

Çağımızın insanı işleri çabuk yapamadığında bir şeyi -zamanı- yitirdiği sanısına kapılır hep; oysa kazandığı zamanı ne yapacağını bilemez-yalnızca öldürmeyi bilir. syf, 104

İnsanda bilinçli bir sevilmeme korkusu varken, gerçek ama çoğunlukla bilinçsiz olan korku, sevme korkusudur. syf, 120