Yürüyorum dağlara doğru.
Koşturmadan, ağır adımlarla, telaşsız, dertsiz, tasasız.
Göğsüme vuran poyraza aldırış etmeden.
Yorulmadan, dinlenmeden.
Bu dağlar çocukluğuma şahit. Ömrümün baharı olan coşkulu, neşeli günlerime.
Adımlarım yeni kuvvet bulmaya başlamışken yürüdüğüm yerler.
Böğürtlen topladığım, hayvan otlattığım, deli poyrazında yandığım, keven ateşinde piştiğim yamaçlar.
Ömrümden birer birer düşen günlere şahitler.
Yürüyorum.
Doğanın ritmine eşdeğer atıyorum adımlarımı. Ne hızlı, ne yavaş.
Ayaklarımın altında savrulan toprakta hatıralarım yankılanıyor.
Her ağaç gölgesinde, demlenen çayların, muhabbetlerin izi.
Her hışırtının ardından elinde bir kucak odun, çalılar arasından sıyrılacak gibi duran bir dostun hatırası.
Nerede o eski zamanlar demek geliyor içimden. Kendimce hayıflanıyorum.
Ciğerlerime bir hava akımı doluyor, boşalmayacak hissine kapılıyorum bir an.
Sessizlik tek hakimi şimdi dağların.
Rüzgarın uğultusundan başka her şey değişmiş.
Ne dana güden çocuklar var, ne koç tokuşturan. Ne de çimler üzerinden güreş tutan.
Tayyareler geçecek mi diye, ara ara göklere bakıyorum. Geçmiyor.
Ayaklarımı bastığım toprak ‘o eski toprak’mıdır?
Dizlerimi okşayan yaban çiçekleri, şarıldayarak akan sular, kuytusunda dinlendiğim çeşmeler, boylu boyunca uzanan çimenler eski ile aynı mıdır?
Bir hüzün yumağı düğümleniyor boğazıma. Rüzgar vurdukça gözlerim nemleniyor.
Yürüyorum dağlara doğru.
Mekanlar bile eskisi gibi değil sanki. Gerçi ben eskiye özlem duyan biri değilimdir. Nerede o eski güzel günler, diyecek kadar da eskilerde yaşamadık çünkü. Buna rağmen yine de her gün bazı şeylerin daha kötüye gittiğini de müşahede ediyoruz. Allah c.c. sonumuzu hayr eylesin. İmanla bu dünyadan göçürüversin.
YanıtlaSilTabi ki Allah sonumuzu hayır eylesin. Bazı şeylerin kötüye gittiğine hepimiz şahit oluyoruz maalesef
SilŞiir de fotoğraf de çok güzel.Yürüyelim bakalım dağlara doğru :)
YanıtlaSilFotoğraf yedi sekiz sene evveline ait. Şimdiki hali biraz farklı. Ara ara yürüyüş yapmak lazım dağlara doğru :)
Sil"Ağır adımlarla, telaşsız, dertsiz, tasasız" yürümeyi unutalı neler kaçırmışız hayatımızdan. O eşsiz doğayı, gerçek dostlukları, bin bir renkli çiçekleri. Dağlarda koyun otlatanları, yıldızlara bakarak hayal kuran çocukları. Şiirde rastladım onlara. Kaleminize ve duygularınıza sağlık...
YanıtlaSilHayatı hızlı yaşamak gayreti çok şey alıp götürüyor hayatımızdan :)
SilYüreğine sağlık..fotoğraf bile huzur veriyor insana,yürüyüş nasıl huzur verir kim bilir ?
YanıtlaSilKesinlikle. İmkanınız varsa tavsiyemdir :)
SilÇok güzel...Tebrikler...
YanıtlaSilTeşekkürler...
Silİşte dedim ilk okumaya başladığımda: "çocukluğumda uçurumdan aşağıya bakarken bir dağın tepesinde; hissettiğim sonsuzluk ve ılık bir rüzgarın suratımı dalamasını hissedişim var" bu anlatımda.
YanıtlaSilteşekkürler... Bir dağ yamacında ılık rüzgarlar ne güzeldir.
SilKöye ara sıra gittiğim için bilirim çok güzel bişey eskiden köyde neler yapardık neler ama tek sevmediğim şey yılanlar çok korkuyorum ):
YanıtlaSilHer güzelliğin olumsuz tarafı oluyor. yılanlar da köyün olumsuzluklarından olsa gerek. Ara ara köye giden biri olarak ben özlüyorum bazı şeyleri...
SilŞiir çok hoşuma gitti.
YanıtlaSilTeşekkürler...
Sil