Hayatın Dengesini Ararken-İktibas#37

Teknoloji hızla gelişiyor. Bu gelişim hayatımıza güzel şeyler getirdiği gibi güzel şeyler de götürüyor hayatımızdan. Teknolojinin getirdiklerini ve götürdüklerini saymak bile zor artık. Daha önce Teknoloji Tembelleştirir mi? diye sorduğum bir soru ile teknolojinin getirdiklerini/götürdüklerini sorgulamıştık.
Hayatımın büyük bir kısmı köyde ve kırsallığı ön planda olan ilçelerde geçti. Bu sebeple doğaya/toprağa yakın olmayı önemsiyorum. Kırsaldan uzakta kaldığım zamanlarda telefon/bilgisayar üzerinden doğaya yakın olmaya çalışırdım. Kuş cıvıltılarını, orman veya ırmak esintilerini telefon üzerinden dinlerdim. Gerçek ortamdaki hissiyatı vermese de ciddi bir rahatlama sağlıyordu. Teknolojik gelişmenin dolaylı sonuçlarından kentleşmenin getirdiği doğadan uzaklaşma durumunu, gene teknolojinin getirisi olan İnternet üzerinden yaşıyordum.
Bu durum Hasan Bacanlı'nın Küçük Prens ile konuşturduğu bir kızın söylediklerinden sonra geldi aklıma. Hayatımızda konfor artıyor fakat bizim bir miktar konforsuzluğa (hareketliliğe) olan ihtiyacımız devam ediyor. Konforlu bir hayat için de bir miktar konforsuzluk şart gibi gözüküyor. Sözü uzatmadan bu düşünceleri tetikleyen cümleleri paylaşayım:

'İnsanlar çeşmeleri evlerine kadar getirdiler. Sonra da çeşmeye kadar giderken yapacakları yürümenin yerini tutacak yürüyüş bandı almak zorunda kaldılar.' dedi kız. 'Bir yandan suyu getirdiler ama suya gitmenin yararını unuttular. Şimdi de yürüyüş bandı ile sadece fiziksel etkilerini yeniden kazanmaya çalışıyorlar. Artık çeşmeye yürümenin psikolojik etkisini kimse hatırlamıyor. Onu başka türlü almanın yolu da yok.' Küçük Prens'in Peşinde, Hasan Bacanlı, syf:76.